Konkurs w ramach programu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje” został rozstrzygnięty. Minister Edukacji i Nauki zakwalifikował do finansowania 128 projektów na łączną kwotę 6 590 695 zł. Laureaci zostali wyłonieni spośród 244 Wnioskodawców. Dwa Koła Naukowe działające na UMB uzyskały dofinansowanie na prowadzone badania.
Projekt „Czy naproksen może być nowym lekiem przeciwcukrzycowym? Badania przedkliniczne na modelu zwierzęcym” przygotowany został przez Studenckie Koło Naukowe „Biochemii Chorób Cywilizacyjnych” przy Zakładzie Higieny, Epidemiologii i Ergonomii UMB - studentów piątego roku kierunku lekarskiego - Cezarego Pawlukiańca, Małgorzatę Gryciuk i Kacpra Mila. Badania doświadczalne prowadzone przez SKN skupiają się na ocenie właściwości antyglikooksydacyjnych leków. Glikacja i utlenianie białek odgrywają kluczową rolę w patogenezie wielu współczesnych chorób cywilizacyjnych będących ważnymi problemami zdrowia publicznego. Na szczególną uwagę zasługuje jednak udział glikacji białek w rozwoju późnych powikłań cukrzycy. Dlatego też, intensywnie poszukuje się związków o działaniu hamującym glikooksydację białek. Spośród dotychczas przebadanych substancji, najsilniejsze działanie antyglikacyjne potwierdzono u aminoguanidyny. Jednakże, z uwagi na dużą toksyczność, związek ten nie przeszedł prób klinicznych i nie może być stosowany w praktyce lekarskiej. Dlatego też, coraz większym zainteresowaniem w badaniach cieszą się leki powszechnie stosowane w terapii. Ich profil bezpieczeństwa oraz właściwości farmakologiczne są dobrze znane, przez co leki te mogą być stosowane w dodatkowych wskazaniach terapeutycznych. Opiekunem naukowym projektu/redaktorem wniosku jest dr Mateusz Maciejczyk.
Uznanie zdobył również projekt przygotowany przez studentów piątego roku kierunku lekarskiego: Paulinę Mieleszko, Krzysztofa Krajewskiego i Mateusza Lipińskiego, którzy działając w Studenckim Kole Naukowym przy Klinice Reumatologii i Chorób Wewnętrznych pod opieką prof. dr. hab. Otylii Kowal-Bieleckiej przygotowali badanie pt. “Ocena znaczenia CA 19-9, PRDX4 i osteopontyny jako nowych predyktorów progresji śródmiąższowej choroby płuc w przebiegu twardziny układowej.” Twardzina układowa jest przewlekłą chorobą tkanki łącznej o nieprzewidywalnym, często ciężkim przebiegu, której patogeneza i leczenie wciąż są przedmiotem intensywnych badań. Najczęstszą przyczyną zgonów u pacjentów z tą jednostką chorobową jest spadek wydolności oddechowej na skutek włóknienia płuc w przebiegu choroby śródmiąższowej. W praktyce klinicznej istotne znaczenie ma możliwość identyfikacji pacjentów narażonych na szybszą progresję choroby śródmiąższowej, ponieważ chorzy ci powinni być kwalifikowani do wczesnego agresywnego leczenia. Obecnie identyfikacja takich pacjentów sprawia duże trudności. Studenci na podstawie analizy dostępnej literatury zidentyfikowali 3 cząsteczki, które wydają się potencjalnymi atrakcyjnymi wskaźnikami prognostycznymi śródmiąższowej choroby płuc u chorych na twardzinę układową.