Zespół badaczy z Kliniki Kardiologii oraz Kliniki Kardiologii Inwazyjnej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku we współpracy z Naukowcami z Kliniki Nefrologii, Dializoterapii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego opublikował na łamach Journal of Clinical Medicine badanie, które oceniało występowanie ostrego pokontrastowego uszkodzenia nerek (PC-AKI) u pacjentów z migotaniem przedsionków (AF) oraz przewlekłą chorobą nerek (CKD).
Objawy migotania przedsionków mogą imitować chorobę wieńcową, co przyczynia się do trudności w kwalifikowaniu pacjentów z AF do diagnostyki inwazyjnej. Naszym celem było sprawdzenie hipotezy wskazującej na częstsze występowanie PC-AKI u pacjentów z migotaniem przedsionków, u których planowana jest koronarografia. Do badania włączono 8026 pacjentów skierowanych na planową koronarografię, w tym 1621 z migotaniem przedsionków. Porównując częstość występowania PC-AKI w wyróżnionych grupach można zauważyć, że upośledzenie funkcji nerek występowało dwukrotnie częściej u pacjentów z AF w obu grupach: z CKD (CKD (+)/AF (+) 6,24% vs. CKD (+)/AF (-) 3,04%) jak i bez CKD (CKD (-)/AF (+) 2,32% vs. CKD (-)/AF (-) 1,22%). Pokontrastowa ostra niewydolność nerek występowała dwukrotnie częściej u pacjentów z AF, zwłaszcza w podgrupie z przewlekłą chorobą nerek. Dodatkowo, mając na uwadze wyniki naszych wcześniejszych badań stwierdzające, że AF wiąże się z brakiem istotnych zmian w naczyniach wieńcowych w koronarografii (Link do wcześniejszej publikacji naukowców), pacjenci z AF i CKD mogą być niepotrzebnie narażeni na działanie środka kontrastowego i możliwe powikłania.
Badania koronarograficzne i przezskórne zabiegi inwazyjne są najskuteczniejszymi metodami oceny i leczenia tętnic wieńcowych, zwłaszcza u chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi. Biorąc pod uwagę jak wiele objawów choroby wieńcowej i migotania przedsionków nakłada się na siebie, niezwykle istotne jest wykorzystanie wszystkich nieinwazyjnych metod ich różnicowania. W ten sposób zmniejszy się odsetek niepotrzebnie wykonywanych badań koronarograficznych i ograniczy narażenie pacjentów na ryzyko wystąpienia pokontrastowego ostrego uszkodzenia nerek, zwłaszcza u osób z przewlekłą chorobą nerek.
