Zespół Naukowców z Centrum Badań Klinicznych (Beata A. Raczkowska, Patrycja Mojsak, Magdalena Paczkowska-Abdulsalam i Michal Ciborowski) oraz Kliniki Endokrynologii, Diabetologii i Chorób Wewnętrznych (Justyna Hryniewicka, Anna Zielinska-Maciulewska, Malgorzata Szelachowska, Maria Górska, Adam Krętowski) opublikowali na łamach czasopisma Frontiers in Pharmacology artykuł pt.: „Gas chromatography-mass spectroscopy-based metabolomics analysis reveals potential biochemical markers for diagnosis of Gestational Diabetes Mellitus”
W artykule skupiono się na najczęstszej postaci powikłań metabolicznych wykrywanych w ciąży, tj. cukrzycy ciążowej (z ang. gestational diabetes mellitus, GDM). Wczesne rozpoznanie GDM jest bardzo ważne, ponieważ zmniejsza ogólne ryzyko wystąpienia związanych z tą chorobą powikłań, zarówno dla matki jak i płodu. Obecnie diagnostyka GDM polega na wykonaniu pomiędzy 24 a 28 tygodniem ciąży doustnego testu obciążenia glukozą (z ang. oral glucose tolerance test, OGTT) i/lub pomiarze stężenia glukozy w osoczu krwi pobranej na czczo (z ang. fasting plasma glucose, FPG). Nieprawidłowy wynik OGTT lub FPG świadczy o występowaniu cukrzycy ciążowej. U pacjentek z prawidłowym wynikiem FPG diagnoza GDM możliwa jest tylko dzięki wykonaniu badania OGTT, które jest czasochłonne, zwykle niewygodne dla pacjentki i bardzo często wymaga powtórzenia. Dlatego konieczne jest poszukiwanie nowych metod, pozwalających na łatwiejszą diagnostykę GDM. Badania metabolomiczne pozwalają na wykrycie wczesnych deregulacji i zaburzeń związanych z chorobami metabolicznymi, dzięki czemu możliwe jest też wskazanie potencjalnych markerów choroby. Tego typu badania zostały przeprowadzone przez autorów celem wskazania metabolitów w surowicy pozwalających na diagnozę lub przewidywanie GDM.
W opublikowanej pracy autorzy zidentyfikowali i potwierdzili za pomocą chromatografii gazowej sprzężonej ze spektrometrią mas panel metabolitów (kwasów α- i β–hydroksymasłowego oraz mirystynowego), których zmieniony poziom w surowicy krwi pobranej na czczo, przy prawidłowym poziomie FPG, świadczy o występowaniu cukrzycy ciążowej. Pomiar stężeń w/w metabolitów może być użytecznym testem klinicznym do diagnozowania GDM u pacjentek charakteryzujących się nieprawidłowym wynikiem OGTT, bez konieczności wykonywania tego badania. Opublikowana praca wskazuje nowe cele terapeutyczne w diagnostyce cukrzycy ciążowej i może przyczynić się do powstania nowej metody diagnostycznej.
