Pałacowe dziedzińce [2,3,4]

Pałacowe dziedzińce - składają się z dwóch części: wstępnej (2) i paradnej (honorowej - 4). W części wstępnej podczas prowadzonych prac archeologicznych natrafiono na ślady chat sprzed 2500 lat. Dziedzińce kształtowały się wraz z rozbudową rezydencji. Największe zmiany zaszły w czasach J.K.Branickiego. w 1738 roku urządzono dziedziniec wstępny, wzniesiono zaprojektowaną przez Jana Henryka Klemma bramę wjazdową. W latach 50-tych XVIII wieku przeniesiono ją na obecne miejsce, zaś wjazdu na teren dziedzińca honorowego strzegły dwie rzeźby Herkulesów, dłuta J.Ch. Redlera.

W latach 2009 - 2010 roku Urząd Miejski w Białymstoku przeprowadził na terenie dziedzińca wstępnego prace realizacyjne, dzięki którym przywrócono stan z połowy XVIII wieku, uwieczniony na rysunku Pierre’a Ricaud de Tirregaille’a. Odtworzono dwie duże kwatery z fontannami. W rysunek kwater wpleciono prosty ornament wykonany w technologii nawierzchni żwirowej. Zgodnie z historycznym pierwowzorem droga dojazdowa do pałacu została wybrukowana.

Po obu stronach dziedzińca wstępnego znajdują się dwa pawilony, których XVIII-wieczne przeznaczenie jest kwestią sporną. Najczęściej są one określane mianem studni (3). Podczas prowadzonych prac rewitalizacyjnych na terenie dziedzińca, odnowiono także oba pawilony, przywracając im oryginalną kolorystykę elewacji oraz zdobienia. W najbliższym czasie tzw. „studnie” oraz brama wjazdowa zostaną zaadaptowane do celów turystycznych.