Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Sylabus.
  • Ostatnia zmiana 14.03.2024 przez Zakład Medycyny Nuklearnej

    Sylabus

     

     

    SYLABUS

     

    rok akademicki 2023/2024

     

    Nazwa przedmiotu/modułu

    Medycyna nuklearna

    Nazwa jednostki/-ek w której/ -ych jest przedmiot realizowany

    Zakład Medycyny Nuklearnej

    e-mail jednostki

    nukleo@umb.edu.pl

    Wydział

    Lekarski z Oddziałem Stomatologii i Oddziałem Nauczania w Języku Angielskim

    Nazwa kierunku studiów

    Lekarski

    Poziom kształcenia

    jednolite magisterskie

    Forma studiów

    stacjonarne x                                  niestacjonarne x

    Język przedmiotu

    polski x                                                    angielski £

    Rodzaj przedmiotu

    obowiązkowy x                                 fakultatywny £

    Rok studiów/semestr

     

    I £   II £   III x   IV £   V £  VI £

     

     

    1 £   2 £   3 £   4 £   5 £   6 x   7 £   8 £   10 £

    11 £   12 £

     

    Przedmioty wprowadzające wraz z wymaganiami wstępnymi

     

    Student powinien posiadać wiedzę i umiejętności zdobyte podczas zajęć z: anatomii, fizjologii, patofizjologii, interny i pediatrii oraz znać podstawy fizyczne promieniowania jonizującego (biofizyka).

    Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć

    III rok - 30 godzin  (10-wykłady, 10- seminaria, 10-ćwiczenia)

    Założenia i cele przedmiotu

    Student powinien znać zasady wykonywania oraz właściwej interpretacji radioizotopowych badań diagnostycznych, stosowania procedur leczniczych z wykorzystaniem radioizotopów oraz przestrzegania zasad ochrony radiologicznej.

    Metody dydaktyczne

     

    - przekazywanie wiedzy w formie wykładu

    - zajęci praktyczne w Poradni MN

    - analiza i interpretacja obrazowych badań diagnostycznych połączone z opisem przypadku

    - konsultacje (zarówno regularne, jak też organizowane w indywidualnych przypadkach)

    - dyskusja

    - prezentacja

    - samodzielne dochodzenie do wiedzy

    - analiza literatury

    - inne zajęcia praktyczne

    Imię i nazwisko osoby prowadzącej przedmiot

    Pracownicy naukowo-dydaktyczni i dydaktyczni zatrudnieni w Zakładzie Medycyny Nuklearnej

    Imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej za dydaktykę

    Dr Saeid Abdlrazek,

     

    Symbol

    i numer efektu kształcenia

    zgodnie ze standardami kształcenia oraz inne przedmiotowe efekty kształcenia

    Opis kierunkowych efektów kształcenia

    Forma zajęć

    Metody weryfikacji osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia

    wiedza

    H.W1

    Wykazuje się znajomością teoretycznych podstaw i praktycznych zasad stosowania procedur związanych z ochroną radiologiczną

    Wykłady/ćwiczenia

    Metody podsumowujące:

    - zaliczenie pisemne

    Metody formujące.

    - obserwacja pracy studenta

    - ocena aktywności w czasie zajęć

    - ocena przygotowania do zajęć

    - dyskusja w czasie zajęć

     

    H.W2

    Wykazuje się znajomością budowy i zasady działania urządzeń stosowanych w diagnostyce radioizotopowej( kamera gamma planarna, kamera typu SPECT-CT, PET-CT).

    Wykłady/ćwiczenia

    H.W3

    Wykazuje się znajomością procedur diagnostycznych i leczniczych związanych z zastosowaniem otwartych źródeł promieniowania w tym:

    • radioizotopowych badań układu naczyniowo-sercowego
    • radioizotopowych badań gruczołów wydzielania wewnętrznego
    • radioizotopowych badań układu pokarmowego
    • radioizotopowych badań układu moczowo-płciowego
    • radioizotopowych badań układu kostno-stawowego
    • radioizotopowych badań układu nerwowego
    • radioizotopowych badań układu oddechowego
    • radioizotopowych badań stosowanych w diagnostyce chorób nowotworowych
    • radioizotopowych badań stosowanych w diagnostyce ognisk zapalnych
    • radioizotopowych badań stosowanych w pediatrii
    • radioizotopowych procedur leczenia łagodnych i nowotworowych chorób tarczycy, chorób stawów, objawów bólowych w nowotworowych zmianach przerzutowych do układu kostnego
    • radioizotopowych procedur leczenia stosowane w innych chorobach nowotworowych ( leczenie z zastosowaniem MIBG, przeciwciał monoklonalnych, pochodnych somatostatyny, leczenie nowotworowych wysięków do jamy opłucnej, otrzewnej)

    Wykłady/ćwiczenia

    H.W4

    Wykazuje się znajomością sposobów otrzymywania sztucznych radioizotopów

    Wykłady/ćwiczenia

    H.W5

    Wykazuje się znajomością metod kontroli jakości aparatury pomiarowej, radiofarmaceutyków i przebiegu badań

    Wykłady/ćwiczenia

    H.W6

    Wykazuje się znajomością zasad radioizotopowych oznaczeń pozaustrojowych (technika RIA, IRMA i inne)

    Wykłady/ćwiczenia

    Umiejętności

    H.U1

    Wykazuje się umiejętnością:

    • samodzielnego przygotowania radiofarmaceutyków
    • samodzielnego opracowania i interpretacji badań radioizotopowych
    • samodzielnego przeprowadzenia procedur leczniczych wykonanych przy użyciu radioizotopów oraz leczeniu ewentualnych powikłań
    • posługiwania się komputerowymi metodami opracowań badań
    • samodzielnego przeprowadzenia pomiarów radioaktywności radiofarmaceutyków

    samodzielnego przeprowadzenia czynności związanych z zasadami ochrony radiologicznej (dekontaminacjia, dozymetria, dobór osłon)

    Ćwiczenia

    Metody podsumowujące:

    - zaliczenie pisemne

    Metody formujące:

    - obserwacja pracy studenta

    - ocena aktywności w czasie zajęć

    - czynny udział oraz ocena aktywności podczas wykonywania poszczególnych procedur

    - ocena przygotowania do zajęć

    - dyskusja w czasie zajęć

     

    Kompetencje społeczne

    K2

    potrafi nawiązać i utrzymać głęboki i pełen szacunku kontakt z chorym

    Ćwiczenia

     

    Metody podsumowujące:

    - ocenianie ciągłe przez nauczyciela (obserwacja)

    Metody formujące:

    - obserwacja pracy studenta

    - dyskusja w czasie zajęć

    - opinie pacjentów, kolegów

    K3

    kieruje się dobrem chorego, stawiając je na pierwszym miejscu

    Ćwiczenia

    K4

    posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się

    Ćwiczenia

    K1

    Przestrzega tajemnicy lekarskiej i prawa pacjenta

    Ćwiczenia

         

     

    Punkty ECTS

    2

    Obciążenie pracą studenta

    Forma aktywności

    Liczba godzin na zrealizowanie aktywności

    Zajęcia wymagające udziału prowadzącego:

    1. Realizacja przedmiotu: wykłady (wg planu studiów)

     

    1. Realizacja przedmiotu: ćwiczenia (wg planu studiów)

     

    1. Realizacja przedmiotu: seminaria (wg planu studiów)

     

    1. Realizacja przedmiotu: fakultety

     

    1. Udział w konsultacjach

     

     

    godziny razem:

    Samodzielna praca studenta:

    1 punkt ECTS oznacza 25-30 godzin pracy studenta w różnych formach, takich jak np.:

    1. Samodzielne przygotowanie się do zajęć teoretycznych i praktycznych (wykonanie projektu, dokumentacji, opisu przypadku itp.)

     

    1. Samodzielne przygotowanie się do zaliczeń/kolokwiów

     

    1. Samodzielne przygotowanie się do egzaminu/zaliczenia końcowego

     

     

    godziny razem:

       

                                                                                                  

    Treści programowe przedmiotu:

    Efekty kształcenia

    (symbol i numer)

    tematyka

    Wykłady:

    Wykłady:

    Wiedza:

    1.Wykazuje się znajomością teoretycznych podstaw i praktycznych zasad stosowania procedur związanych z ochroną radiologiczną.

    2. Wykazuje się znajomością budowy i zasady działania urządzeń stosowanych w diagnostyce radioizotopowej (kamera gamma planarna, kamera typu SPECT-CT, PET-CT).

    3. Wykazuje się znajomością sposobów otrzymywania sztucznych radioizotopów

    4. Wykazuje się znajomością metod kontroli jakości aparatury pomiarowej, radiofarmaceutyków i przebiegu badań

    1. Zarys historii medycyny nuklearnej. Podstawy fizyczne badań radioizotopowych - elementy fizyki jądrowej. Podstawowe techniki detekcji promieniowania jądrowego. Aparatura diagnostyczna w medycynie nuklearnej.

    Wiedza:

    1. Wykazuje się znajomością teoretycznych podstaw i praktycznych zasad stosowania procedur związanych z ochroną radiologiczną.

    2. Wykazuje się znajomością metod kontroli jakości aparatury pomiarowej, radiofarmaceutyków i przebiegu badań

    2. Podstawy radiobiologii i zasady ochrony radiologicznej

    Wiedza:

    1. Wykazuje się znajomością budowy i zasady działania urządzeń stosowanych w diagnostyce radioizotopowej (kamera gamma planarna, kamera typu SPECT-CT, PET-CT).

    2. Wykazuje się znajomością procedur diagnostycznych i leczniczych związanych z zastosowaniem otwartych źródeł promieniowania w tym:

    • radioizotopowych badań układu naczyniowo-sercowego
    • radioizotopowych badań gruczołów wydzielania wewnętrznego
    • radioizotopowych badań układu pokarmowego
    • radioizotopowych badań układu moczowo-płciowego
    • radioizotopowych badań układu kostno-stawowego
    • radioizotopowych badań układu nerwowego
    • radioizotopowych badań układu oddechowego
    • radioizotopowych badań stosowanych w diagnostyce chorób nowotworowych
    • radioizotopowych badań stosowanych w diagnostyce ognisk zapalnych
    • radioizotopowych badań stosowanych w pediatrii
    • radioizotopowych procedur leczenia łagodnych i nowotworowych chorób tarczycy, chorób stawów, objawów bólowych w nowotworowych zmianach przerzutowych do układu kostnego
    • radioizotopowych procedur leczenia stosowane w innych chorobach nowotworowych ( leczenie z zastosowaniem MIBG, przeciwciał monoklonalnych, pochodnych somatostatyny, leczenie nowotworowych wysięków do jamy opłucnej, otrzewnej)

    3. Wykazuje się znajomością sposobów otrzymywania sztucznych radioizotopów.

    4. Wykazuje się znajomością metod kontroli jakości aparatury pomiarowej, radiofarmaceutyków i przebiegu badań

    3. Wstęp do diagnostyki izotopowej in vivo i terapii za pomocą radioizotopów . Metody produkcji radioizotopów. Mechanizmy lokalizacji radiofarmaceutyków.

     

    Wiedza:

    1. Wykazuje się znajomością procedur diagnostycznych i leczniczych związanych z zastosowaniem otwartych źródeł promieniowania w tym:

    • radioizotopowych badań stosowanych w pediatrii

    2. Wykazuje się znajomością metod kontroli jakości aparatury pomiarowej, radiofarmaceutyków i przebiegu badań

    3. Wykazuje się znajomością zasad radioizotopowych oznaczeń pozaustrojowych (technika RIA, IRMA i inne)

    4. Metody radiokompetycyjne i diagnostyka izotopowa in vitro. Medycyna nuklearna w  pediatrii.

    Wiedza:

    1.Wykazuje się znajomością budowy i zasady działania urządzeń stosowanych w diagnostyce radioizotopowej( kamera gamma planarna, kamera typu SPECT-CT, PET-CT).

    2. Wykazuje się znajomością procedur diagnostycznych i leczniczych związanych z zastosowaniem otwartych źródeł promieniowania w tym:

    • radioizotopowych badań układu naczyniowo-sercowego
    • radioizotopowych badań gruczołów wydzielania wewnętrznego
    • radioizotopowych badań układu pokarmowego
    • radioizotopowych badań układu moczowo-płciowego
    • radioizotopowych badań układu kostno-stawowego
    • radioizotopowych badań układu nerwowego
    • radioizotopowych badań układu oddechowego
    • radioizotopowych badań stosowanych w diagnostyce chorób nowotworowych
    • radioizotopowych badań stosowanych w diagnostyce ognisk zapalnych
    • radioizotopowych badań stosowanych w pediatrii
    • radioizotopowych procedur leczenia łagodnych i nowotworowych chorób tarczycy, chorób stawów, objawów bólowych w nowotworowych zmianach przerzutowych do układu kostnego
    • radioizotopowych procedur leczenia stosowane w innych chorobach nowotworowych ( leczenie z zastosowaniem MIBG, przeciwciał monoklonalnych, pochodnych somatostatyny, leczenie nowotworowych wysięków do jamy opłucnej, otrzewnej)

    3. Wykazuje się znajomością metod kontroli jakości aparatury pomiarowej, radiofarmaceutyków i przebiegu badań

    5. Pozytonowa Tomografia Emisyjna (PET) w diagnostyce chorób centralnego układu nerwowego, w kardiologii i onkologii. Perspektywy rozwoju medycyny nuklearnej.

    Ćwiczenia:

    Ćwiczenia:

    Wiedza:

    1. Wykazuje się znajomością teoretycznych podstaw i praktycznych zasad stosowania procedur związanych z ochroną radiologiczną

    2. Wykazuje się znajomością budowy i zasady działania urządzeń stosowanych w diagnostyce radioizotopowej (kamera gamma planarna, kamera typu SPECT-CT, PET-CT).

    3. Wykazuje się znajomością procedur diagnostycznych i leczniczych związanych z zastosowaniem otwartych źródeł promieniowania w tym:

    • radioizotopowych badań układu naczyniowo-sercowego
    • radioizotopowych badań gruczołów wydzielania wewnętrznego
    • radioizotopowych badań układu pokarmowego
    • radioizotopowych badań układu moczowo-płciowego
    • radioizotopowych badań układu kostno-stawowego
    • radioizotopowych badań układu nerwowego
    • radioizotopowych badań układu oddechowego
    • radioizotopowych badań stosowanych w diagnostyce chorób nowotworowych
    • radioizotopowych badań stosowanych w diagnostyce ognisk zapalnych
    • radioizotopowych badań stosowanych w pediatrii
    • radioizotopowych procedur leczenia łagodnych i nowotworowych chorób tarczycy, chorób stawów, objawów bólowych w nowotworowych zmianach przerzutowych do układu kostnego
    • radioizotopowych procedur leczenia stosowane w innych chorobach nowotworowych ( leczenie z zastosowaniem MIBG, przeciwciał monoklonalnych, pochodnych somatostatyny, leczenie nowotworowych wysięków do jamy opłucnej, otrzewnej)

    4. Wykazuje się znajomością metod kontroli jakości aparatury pomiarowej, radiofarmaceutyków i przebiegu badań

    Umiejętności:

    Wykazuje się umiejętnością:

    • samodzielnego przygotowania radiofarmaceutyków
    • samodzielnego opracowania i interpretacji badań radioizotopowych
    • samodzielnego przeprowadzenia procedur leczniczych wykonanych przy użyciu radioizotopów oraz leczeniu ewentualnych powikłań
    • posługiwania się komputerowymi metodami opracowań badań
    • samodzielnego przeprowadzenia pomiarów radioaktywności radiofarmaceutyków

    samodzielnego przeprowadzenia czynności związanych z zasadami ochrony radiologicznej (dekontaminacjia, dozymetria, dobór osłon)

    I

    1. Informacje wstępne na temat medycyny nuklearnej, zakresu jej działalności oraz organizacji pracy w placówkach medycyny nuklearnej ze szczególnym uwzględnieniem zasad ochrony radiologicznej i zasad BHP.

    2. Ogólny przegląd możliwości diagnostyki radioizotopowej oraz zastosowania radioizotopów  w leczeniu różnych schorzeń.

    3. Uczestniczenie w badaniu pacjenta, przed podaniem radiofarmaceutyku i podczas obrazowania gamma-kamerowego. Ustalenie wskazań oraz przeciwwskazań do podania odpowiedniego rodzaju radioizotopu

    Wiedza:

    1. Wykazuje się znajomością procedur diagnostycznych i leczniczych związanych z zastosowaniem otwartych źródeł promieniowania w tym:

    • radioizotopowych badań gruczołów wydzielania wewnętrznego
    • radioizotopowych badań stosowanych w diagnostyce chorób nowotworowych
    • radioizotopowych procedur leczenia łagodnych i nowotworowych chorób tarczycy, chorób stawów, objawów bólowych w nowotworowych zmianach przerzutowych do układu kostnego

    2. Wykazuje się znajomością metod kontroli jakości aparatury pomiarowej, radiofarmaceutyków i przebiegu badań

    Umiejętności:

    Wykazuje się umiejętnością:

    • samodzielnego przygotowania radiofarmaceutyków
    • samodzielnego opracowania i interpretacji badań radioizotopowych
    • samodzielnego przeprowadzenia procedur leczniczych wykonanych przy użyciu radioizotopów oraz leczeniu ewentualnych powikłań
    • posługiwania się komputerowymi metodami opracowań badań
    • samodzielnego przeprowadzenia pomiarów radioaktywności radiofarmaceutyków

    samodzielnego przeprowadzenia czynności związanych z zasadami ochrony radiologicznej (dekontaminacjia, dozymetria, dobór osłon)

    II

    1. Diagnostyka izotopowa chorób tarczycy. Omówienie podstaw patofizjologicznych i diagnostyki chorób tarczycy.

    2. Podstawowe informacje dotyczące kwalifikacji pacjentów z nadczynnością tarczycy do leczenia radiojodem – 131I.

    3. Monitorowanie leczenia nadczynności tarczycy 131I. Metody oceny efektów leczenia.

    - demonstracja badań oraz interpretacja wyników ciekawszych przypadków klinicznych, zarejestrowanych na przeźroczach i w pamięci komputera

    4. Diagnostyka i leczenie izotopowe wysokozróżnicowanych raków tarczycy.

    5. Uczestnictwo w badaniu i kwalifikacji pacjentów do leczenia radiojodem.

     

    Wiedza:

    1. Wykazuje się znajomością procedur diagnostycznych i leczniczych związanych z zastosowaniem otwartych źródeł promieniowania w tym:

    • radioizotopowych badań gruczołów wydzielania wewnętrznego
    • radioizotopowych badań układu pokarmowego
    • radioizotopowych badań układu kostno-stawowego
    • radioizotopowych badań stosowanych w diagnostyce chorób nowotworowych
    • radioizotopowych badań stosowanych w diagnostyce ognisk zapalnych
    • radioizotopowych badań stosowanych w pediatrii
    • radioizotopowych procedur leczenia łagodnych i nowotworowych chorób tarczycy, chorób stawów, objawów bólowych w nowotworowych zmianach przerzutowych do układu kostnego
    • radioizotopowych procedur leczenia stosowane w innych chorobach nowotworowych ( leczenie z zastosowaniem MIBG, przeciwciał monoklonalnych, pochodnych somatostatyny, leczenie nowotworowych wysięków do jamy opłucnej, otrzewnej)

    2. Wykazuje się znajomością metod kontroli jakości aparatury pomiarowej, radiofarmaceutyków i przebiegu badań

    Umiejętności:

    Wykazuje się umiejętnością:

    • samodzielnego przygotowania radiofarmaceutyków
    • samodzielnego opracowania i interpretacji badań radioizotopowych
    • samodzielnego przeprowadzenia procedur leczniczych wykonanych przy użyciu radioizotopów oraz leczeniu ewentualnych powikłań
    • posługiwania się komputerowymi metodami opracowań badań
    • samodzielnego przeprowadzenia pomiarów radioaktywności radiofarmaceutyków

    samodzielnego przeprowadzenia czynności związanych z zasadami ochrony radiologicznej (dekontaminacjia, dozymetria, dobór osłon)

    III

    1. Diagnostyka izotopowa w onkologii.

    2. Technika węzła wartowniczego. Zastosowanie praktyczne.

    3. Terapia radioizotopowa w onkologii i hematologii.

    4. Diagnostyka izotopowa w wykrywaniu ognisk zapalnych.

    5. Demonstracja badań oraz interpretacja wyników ciekawszych przypadków klinicznych, zarejestrowanych na przeźroczach i w pamięci komputera. Uczestniczenie w badaniu pacjentów.

     

    Wiedza:

    1. Wykazuje się znajomością procedur diagnostycznych i leczniczych związanych z zastosowaniem otwartych źródeł promieniowania w tym:

    • radioizotopowych badań układu moczowo-płciowego
    • radioizotopowych badań układu kostno-stawowego
    • radioizotopowych badań układu oddechowego
    • radioizotopowych procedur leczenia łagodnych i nowotworowych chorób tarczycy, chorób stawów, objawów bólowych w nowotworowych zmianach przerzutowych do układu kostnego

    2. Wykazuje się znajomością metod kontroli jakości aparatury pomiarowej, radiofarmaceutyków i przebiegu badań

    Umiejętności:

    Wykazuje się umiejętnością:

    • samodzielnego przygotowania radiofarmaceutyków
    • samodzielnego opracowania i interpretacji badań radioizotopowych
    • samodzielnego przeprowadzenia procedur leczniczych wykonanych przy użyciu radioizotopów oraz leczeniu ewentualnych powikłań
    • posługiwania się komputerowymi metodami opracowań badań
    • samodzielnego przeprowadzenia pomiarów radioaktywności radiofarmaceutyków

    samodzielnego przeprowadzenia czynności związanych z zasadami ochrony radiologicznej (dekontaminacjia, dozymetria, dobór osłon)

    IV

     1. Scyntygrafia statyczna i dynamiczna układu kostnego.

    2. Diagnostyka i leczenie chorób stawów. Synowektomia radioizotopowa.

    3. Diagnostyka izotopowa zatorowości płuc.

    4. Diagnostyka radioizotopowa w nefrologii i urologii.

    5. Uczestnictwo w badaniu pacjentów przed podaniem radiofarmaceutyków i podczas obrazowania scyntygraficznego.

    6. Diagnostyka izotopowa chorób przytarczyc.

     

    Wiedza:

    1. Wykazuje się znajomością procedur diagnostycznych i leczniczych związanych z zastosowaniem otwartych źródeł promieniowania w tym:

    • radioizotopowych badań układu naczyniowo-sercowego
    • radioizotopowych badań układu pokarmowego
    • radioizotopowych badań układu nerwowego
    • radioizotopowych badań układu oddechowego

    2. Wykazuje się znajomością metod kontroli jakości aparatury pomiarowej, radiofarmaceutyków i przebiegu badań

     

    Umiejętności:

    Wykazuje się umiejętnością:

    • samodzielnego przygotowania radiofarmaceutyków
    • samodzielnego opracowania i interpretacji badań radioizotopowych
    • samodzielnego przeprowadzenia procedur leczniczych wykonanych przy użyciu radioizotopów oraz leczeniu ewentualnych powikłań
    • posługiwania się komputerowymi metodami opracowań badań
    • samodzielnego przeprowadzenia pomiarów radioaktywności radiofarmaceutyków

    samodzielnego przeprowadzenia czynności związanych z zasadami ochrony radiologicznej (dekontaminacjia, dozymetria, dobór osłon)

    V

    1. Radioizotopowe metody diagnostyczne centralnego układu nerwowego.

    2. Medycyna nuklearna w kardiologii.

    3. Diagnostyka radioizotopowa krwawień z przewodu pokarmowego.

    4. Uczestnictwo w badaniu pacjentów przed podaniem radiofarmaceutyku i podczas obrazowania scyntygraficznego.

    5. Podsumowanie ćwiczeń.

     

    Literatura podstawowa: (1-2 pozycje)

    Medycyna nuklearna. Obrazowanie molekularne – B. Birkenfeld, M. Listewnik, Wyd. Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, 2011

    Nuclear Medicine and Molecular Imaging: The Requisites, 5th Edition. Janis P. O'Malley & Harvey A. Ziessman.

     

    Literatura uzupełniająca: (1-2 pozycje)

    Nuclear Medicine: The Requisites. Harvey A. Ziessman MD, Janis P. O'Malley MD, James H. Thrall MD

    Medycyna nuklearna – L. Królicki, Wyd.: Fundacja im. L. Rydygiera; Warszawa 1996.

    ENDOKRYNOLOGIA NUKLEARNA. Doina Piciu , Marek Dedecjus, 2015r

     

    Kryteria oceny osiągniętych efektów kształcenia oraz forma i warunki uzyskania zaliczenia przedmiotu:

    Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność na wszystkich zajęciach dydaktycznych przewidzianych w planie studiów oraz pozytywna ocena z testowego sprawdzianu wiedzy teoretycznej

    W przypadku nieobecności usprawiedliwionej – obowiązek odrobienia zajęć po uprzednim uzgodnieniu z asystentem