Za całokształt prowadzonej działalności charytatywnej oraz postawę godną naśladowania - prof. Elżbieta Krajewska-Kułak (prodziekan WNoZ) została nominowana do nagrody im. Jana Rodowicza „Anody”, legendarnego żołnierza Batalionu „Zośka”. O nagrodzonych mówi się, że to współcześni bohaterowie.
fot. Muzum Powstania Warszawskiego
Jan Rodowicz ps. „Anoda” (1923-1949) był harcerzem Szarych Szeregów i powstańcem warszawskim. Akcje dywersyjne, w których uczestniczył przeszły do historii. Było ich ponad 20, w tym wysadzenie dwóch mostów i wykolejenie ośmiu pociągów. W najsłynniejszej akcji pod Arsenałem (oficjalny kryptonim „Meksyk II” - 26 marca 1943 r.) odbito skatowanego przez gestapo Janka Bytnara „Rudego”. Plut. pchor. „Anoda” dowodził sekcją „butelki”, której atak pozwolił zatrzymać niemiecką furgonetkę. Odznaczony był m.in. orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach na początku 1949 roku, po tym jak dwa miesiące wcześniej został aresztowany przez bezpiekę PRL. Oficjalnie miał popełnić samobójstwo wyskakując z okna. Z ustaleń rodziny wynika, że podczas przesłuchań był torturowany, a okoliczności śmierci mogą być inne.
- Zbieramy się wokół pamięci o Janie Rodowiczu „Anodzie”, dyskutując o wielkości, odwadze, sile charakteru, miłości do ojczyzny. Za sprawą nominowanych i laureatów Nagrody im. Jana Rodowicza „Anody” dostrzegamy wyraźniej postawy godne naśladowania, współczesnych bohaterów, których pasja i zaangażowanie społeczne wykraczają poza wszelkie ramy. Ludzie ci działają i inspirują społeczność. Są przykładem tego, że każdy z nas może kształtować rzeczywistość - tłumaczy Dariusz Karłowicz, prezes zarządu Fundacji Świętego Mikołaja, członek Kapituły Nagrody im. Jana Rodowicza „Anody”.
W siedmiu już edycjach konkursu nominuje się osoby w trzech kategoriach:
- całokształt dokonań oraz godną naśladowania postawę życiową;
- aktywność społeczna (na przykład dzieło, inicjatywa) stanowiąca wzór dla młodego pokolenia
- wyjątkowy czyn (na przykład podjęcie błyskawicznej decyzji ratowania zagrożonego życia ludzkiego). W kategorii „Wyjątkowy czyn” czekamy na przykłady wspaniałej postawy, odwagi i roztropności.
Właśnie w tej pierwszej z kategorii nominowano prof. Elżbietę Krajewską-Kułak. Doceniono ją za zaangażowanie w badania naukowe, ale też za imponującą działalność charytatywną na rzecz chorych i niepełnosprawnych dzieci. Pani Profesor jest organizatorką licznych kwest, koncertów i aukcji, z których dochód przeznaczany jest na wsparcie potrzebujących. To ona stała za inicjatywami utworzenia Uniwersytetu Zdrowego Seniora oraz Uniwersytetu Zdrowego Przedszkolaka.
- Dla mnie to duże wyróżnienie i cudowne przeżycie. Z grona ponad 70 osób w mojej kategorii, pięć zostało nominowanych, w tym ja - opowiada „Medykowi” na gorąco prof. Krajewska-Kułak. - Czy teraz trzeba będzie jeszcze ciężej pracować? Nie wiem, może i tak... Nie umiem inaczej. Pomaga się nie dla sławy, nie dla nagród. Nie da się tego przeliczyć na sukcesy. Po prostu się pomaga. Tak zostałam wychowana przez Rodziców i nawet to, że niektórzy pukają się w czoło i twierdzą, że szkoda czasu na pomaganie, bo to nie IF (Impact Factor, punkty przyznawane za publikacje naukowe, im więcej tym ona lepsza - red.), to warto pomagać i żaden ranking naukowy nie da takiej satysfakcji.
Profesor Krajewska-Kułak w działalności naukowej była dziekanem Wydziału Nauk o Zdrowiu przez dwie kadencje, a obecnie jest jego prodziekanem ds. studenckich. Jest też kierownikiem Zakładu Zintegrowanej Opieki Medycznej UMB. Na koncie ma też (jako autor lub współautor) 515 prac, 16 podręczników, 50 monografii, 42 rozdziały w podręcznikach i 378 rozdziałów w monografiach oraz 482 komunikaty zjazdowe. Jest redaktorem naczelnym czasopisma „Progress in Health Sciences”. Jest pomysłodawczynią dorocznej Konferencji Naukowo-Szkoleniowej „Życiodajna śmierć”, podczas której porusza się tematy związane ze śmiercią oraz jak wpływa ona na rodziny osób odchodzących. A jest to temat, którego współczesna medycyna zdaje się unikać.
bdc
