Lp.

Temat

Ilość godzin

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

Historia i znaczenie języków klasycznych – greki i łaciny – w terminologii medycznej.

Alfabet, głoski, iloczas, akcent – zasady wymowy, akcentowania – nauka czytania na wybranych łacińskich mianach anatomicznych. Zasady transliteracji greckich terminów.

Wprowadzenie do terminologii medycznej: Terminy jednowyrazowe i wielowyrazowe, proste, pochodne i złożone. Formy podstawowe rzeczowników i przymiotników – zapis słownikowy. Podział na deklinacje. Ćwiczenia w rozpoznawaniu deklinacji.

Rzeczowniki i przymiotniki I deklinacji. Rzeczowniki greckie w I deklinacji łacińskiej – przykłady mian anatomicznych. Przyrostki rzeczowników I deklinacji w terminologii diagnostycznej i klinicznej, np. –aemia, -uria, -phobia, -metria, -scopia, -pathia. Zamiana singularis na pluralis. Ćwiczenia w tworzeniu terminów złożonych.

Rzeczowniki i przymiotniki II deklinacji. Rzeczowniki greckie w II deklinacji. Przyimki jako przedrostki. Wybrane przedrostki w terminologii anatomicznej, np. sub-, ad-, ab-, inter-, infra-. circum- .

Wprowadzenie do III deklinacji, wybrane terminy anatomiczne, łączenie rzeczownika z przymiotnikiem. Niektóre przyrostki rzeczowników z zakresu terminologii diagnostycznej i klinicznej, np. –itis, -oma, -osis.

Miana anatomiczne z zakresu IV i V deklinacji. Łączenie rzeczownika z przymiotnikiem, zamiana na pluralis. Liczebniki jako przedrostki. Nazewnictwo wybranych leków w kontekście obecności w nich nazwy organu objętego chorobą, nazwy choroby lub dolegliwości.

Podstawowa terminologia nauk klinicznych, m.in. cechy nomenklatury chorób, objawów; wybrane terminy diagnostyczne, chirurgiczne, terapeutyczne (w tym nazwy stanów zapalnych, niektórych chorób nowotworowych, chorób krwi, chorób inwazyjnych oraz porównanie z analogiczną terminologią anglojęzyczną. Słowotwórstwo – prefiksy i sufiksy łacińskie i greckie. Eponimy w terminologii anatomicznej, diagnostycznej  i syndromatologicznej. Analiza wybranych rozpoznań z korpusu autentycznych diagnoz łacińskich.

Wprowadzenie do recepty i receptury: elementy mianownictwa – budowa recepty i zasady jej wypisywania; nazwy grup środków leczniczych, pierwiastków, postaci leków, preparatów galenowych. Przykłady recept. Tłumaczenie recept. Nazewnictwo wybranych leków w kontekście obecności w nich komponentów dotyczących nazwy organu objętego chorobą lub nazwy choroby. Skróty recepturowe.

Budowa i typy recepty. Nazwy postaci leków, drogi podania leku. Farmakopea Polska. Przykłady recept. Przysięga Hipokratesa. Sentencje na temat medycyny i lekarzy.

Elementy słowotwórstwa:

- przedrostki i przyrostki łacińskie i greckie charakterystyczne dla mianownictwa medycznego;

- znaczenie przedrostków m.in. w jednostkach miar i wag (przedrostki wyrażające wielokrotności i podwielokrotności jednostek miar w układzie SI

- liczebniki łacińskie i greckie jako przedrostki w terminologii medycznej

Treści humanistyczne. Ciągłość historyczna nauk medycznych przejawiająca się w terminologii:

- elementy kultury antycznej obecne w mianach anatomicznych;

- nazwy niektórych pierwiastków;

- eponimy, w tym nazwy zawierające imiona postaci mitologicznych, literackich i rzeczywistych;

- fragment przysięgi Hipokratesa

- aforyzm Hipokratesa PRIMUM NON NOCERE jako wykładnik fizjatrii;

- paremie i sentencje medyczne

Budowa mian anatomicznych, histologicznych i embriologicznych –omawiana jest wg deklinacji oraz synchronicznie z realizowanym działem anatomii.

2

2

2

2

4

2

4

4

4

4