Jedna z największych konferencji diabetologicznych na świecie – coroczne spotkanie The European Association for the Study of Diabetes (EASD) odbyła się w Lizbonie.
(11-15 września). Wzięli w niej udział naukowcy z Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Podczas tego zjazdu ponad 15000 uczestników z ponad 130 krajów miało szansę na podzielenie się swoimi wynikami badań oraz zapoznanie się z najnowszymi trendami zarówno w badaniach nad cukrzycą jak i jej leczeniu. Program naukowy konferencji zawierał ponad 1200 prezentacji ustnych i posterowych prowadzonych przez ekspertów z całego świata.
Podczas EASD 2017 oprócz klinicystów z Kliniki Endokrynologii, Diabetologii i Chorób Wewnętrznych UMB wyniki swoich badań prezentowali także naukowcy z Centrum Badań Klinicznych – dr hab. Michał Ciborowski i mgr Paulina Samczuk. Podczas prezentacji posterowych przedstawione zostały rezultaty prac których celem było poszukiwane zależności pomiędzy dietą, a genetycznymi czynnikami ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 2. Badania dotyczące genów TCF7L2 i PROX1 wskazują, że możliwe jest opracowanie spersonalizowanej diety zależnej od porfilu genetycznego, która może zmniejszyć ryzyko wystąpienia cukrzycy w tej grupie pacjentów. Analizy do tego projektu wykonywane były we współpracy Centrum Badań Klinicznych naszego Uniwersytetu z Centro de Metabolómica y Bioanálisis (CEMBIO) Uniwersytetu San Pablo CEU w Madrycie.
Dr Katarzyna Siewko z Kliniki Endokrynologii, Diabetologii i Chorób Wewnętrznych USK na zjeździe w Lizbonie ogłosiła wyniki pracy dotyczącej roli fetuiny-A i wskaźników fetuina-A/ kwas palmitynowy w nowo rozpoznanej cukrzycy. Fetuina-A jest prozapalną cytokiną biorącą udział w patogenezie insulinooporności. Natomiast wolne kwasy tłuszczowe odgrywają rolę w rozwoju cukrzycy, jednak mechanizm w jaki indukują one odpowiedź prozapalną w komórkach beta jest wciąż niejasny. Nadal poszukiwany jest uniwersalny marker oceniający insulinoopornośćw różnych typach cukrzycy. Dwa lata temu na zjeździe EASD pojawiło się doniesienie na temat użycia wskaźnika fetuina-A/wolny kwas palmitynowy jako dobrego biomarkera pomiaru insulinooporności u pacjentów z cukrzycą typu 2. Natomiast do tej pory nie ukazały się prace porównujące wskaźniki fetuina/ wolny kwas palmitynowy (wolny PA), jak również zawarty w sfingomielinach (PASM) i w ceramidach (PACM) jako parametrów oceny insulinooporności w różnych typach cukrzycy. Dlatego celem pracy klinicystów z USK była ocena zachowania się stężenia fetuiny-A oraz wskaźników fetuina-A/wolny PA, fetuina-A/PASM oraz fetuina-A/PACM u chorych z nowo rozpoznaną cukrzycą w porównaniu z grupą kontrolną. W badaniu wzięło udział 60 osób z nowo rozpoznaną cukrzycą - 40 z cukrzycą o podłożu autoimmunologicznym, w tym 20 z cukrzycą typu 1 i 20 z cukrzycą LADA oraz 20 osób z cukrzycą typu 2. Grupę kontrolną stanowiło 20 zdrowych ochotników nie obciążonych chorobami z autoagresji. Na podstawie uzyskanych wyników dr Katarzyna Siewko wraz z zespołem stwierdzili, iż istotnie wyższe stężenie fetuiny-A u osób z noworozpoznaną cukrzycą o podłożu autoimmunologicznym i cukrzycą typu 2 może wskazywać na udział tej cytokiny w patogenezie obu typów cukrzycy. Wstępne wyniki sugerują również, że nie tylko wskaźnik fetuina-A/wolnyPA, a również wskaźniki fetuina-A/ PACM i /PASM mogą być biomarkerami insulinooporności, w szczególności cukrzycy o podłożu autoimmunologicznym.
W zjeździe diabetologów w Lizbonie uczestniczyli także J.M. Rektor UMB, prof. dr hab. Adam Krętowski, oraz Dziekan Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Stomatologii i Oddziałem Nauczania w Języku Angielskim UMB, prof. dr hab. Irina Kowalska.
