11 listopada 2019 r. zmarł w Łodzi profesor zwyczajny Bożydar Latkowski, znakomity lekarz, pisarz i etyk. Był zaprzyjaźniony i przez wiele lat współpracował z zespołem Kliniki Otolaryngologicznej UMB.
Urodził się 27 listopada 1930 w Wolbromiu, woj. krakowskie. Ukończył łódzką AM z wyróżnieniem w r. 1955. W 1979 r. otrzymał przyznany przez radę państwa tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1986 r. tytuł profesora zwyczajnego nauk medycznych. Był wieloletnim kierownikiem Kliniki Otolaryngologicznej Wojskowego Instytutu Medycznego w Łodzi, a następnie Kliniki Otolaryngologicznej Uniwersytetu Medycznego i prodziekanem Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w tym mieście.
Po przejściu na emeryturę, został pełnomocnikiem rektora d/s nauczania, współorganizował Regionalny Ośrodek Kształcenia Lekarzy Rodzinnych i sieć poradni lekarza rodzinnego. Był też redaktorem i współautorem pierwszego polskiego podręcznika medycyny rodzinnej oraz wielu podręczników z dziedziny otolaryngologii, wydawnictw literackich, wierszy i aforyzmów. Oto fragment jednego z wierszy pt. „Krakowska bajka”: „Barbakan adiunkt miasta/ Na rannym obchodzie plantami/ Zapytał raz bramę Floriańską/ A jak tam ze słuchem u Pani?/ Źle bardzo – odpowie mu brama/ Już dzwonu Zygmunta nie słyszę/ I tylko w krakowskich zaułkach/ Pustka dzwoni mi ciszą”.
W Jego dorobku znajduje się 40 książek i ponad 200 artykułów. W swoich publikacjach dużo miejsca poświęcał sprawom etyki, był szczególnie uwrażliwiony na sposób traktowania chorych w szpitalach. Jego szczególną pasją było upowszechnianie wartości humanistycznych w medycynie. Za tę działalność został odznaczony złotym medalem im. Alberta Schweitzera przez Światową Akademię Medycyny. Wystąpienia prof. Bożydara Latkowskiego podczas konferencji naukowych były pełne emocji, oryginalnych skojarzeń i cieszyły się ogromnym zainteresowaniem. Często podróżował z żoną Elżbietą do Francji i Włoch, gdzie miał wielu przyjaciół.
Przyjeżdżał też do Białegostoku z referatami. Przekazał nam plany, które wykorzystaliśmy przy organizacji pracowni do badania narządu równowagi. W 1991 r. spotkałem prof. Bożydara Latkowskiego w Komisji Edukacji Podyplomowej, powołanej przez ministra zdrowia do opracowania nowego programu kształcenia podyplomowego. Kiedy prace były na ukończeniu, upadł rząd AWS, program stał się nieaktualny.
Nasz bohater miał ujmujący sposób bycia. Do osób zaprzyjaźnionych zwracał się „mój ty kochany”. Miał duże poczucie humoru, które można znaleźć w jego wierszach. Ostatni raz spotkaliśmy Bożydara z żoną w roku 2018, na kolacji w Łodzi, z okazji wydania książki z zakresu chirurgii onkologicznej. Książka, której autorką jest prof. Alicja Sztandera, powstała z inicjatywy Bożydara. Nie przypuszczałem, że będzie to nasze ostatnie spotkanie. Utrzymywaliśmy kontakt telefoniczny. Prof. Bożydar Latkowski żartował, że w kiedyś znajdzie się w gwiazdozbiorze Kasjopei. Na pewno swoją pracą lekarską i postawą humanistyczną zasłużył na najpiękniejsze miejsce we wszechświecie.
Prof. zw. dr hab. Stanisław Chodynicki, emerytowany kierownik Kliniki Otolaryngologii UMB
